تاریخچه لاستیک / پیدایش کائوچو

۱۴۹۳-۱۴۹۶ : اولین اروپایی که کائوچو یعنی لاستیک را به چشم دید کریستف کلمب بود. وی طی سفرش به امریکای جنوبی و هائیتی بومیان آن ناحیه را مشاهده کرد که با توپهای ساخته شده از شیرابه خشک شده بعضی از درختان بازی میکردند.

 

۱۷۳۶ : دانشمند فرانسوی شارل ماریه دلا کوندامین اولین نمونه های لاستیکی را از مسافرت خود به مناطق استوایی و آمریکای جنوبی به اروپا فرستاد. اوهمچنین موارد استفاده احتمالی آن را نیز یادآور شد.

 

۱۷۷۰ : ج. پریستلی هنگام استفاده از کائوچو به عنوان مداد پاک کن، آن را «لاستیک» خواند. 

 

۱۷۹۱ : اس پیل که اولین اختراع در زمینهٔ لاستیک به نام او ثبت شد؛ کشف او آغشته کردن پارچه به محلول لاستیک در ترپانتین بود. فورکروی در فرانسه دریافت که میتوان شیرابه لاستیک را با آمونیاک پایدار کرد.

 

۱۸۱۱ : در وین اولین کارخانه فراورش کائوچوی طبیعی در اروپا بنیاد نهاده شد. 

 

۱۸۲۰ : تی هانکوک کشف کرد که میتوان کائوچوی طبیعی را با برش مکانیکی به حالت خمیری و پلاستیک در آورد از اولین دستگاه وی به اسم پیکل، نوردهای دو غلتکی چافی، (۱۸۳۶) و ماشین اختلاط غلتکی (بنبوری ، ۱۹۱۶) صنعت لاستیک ابداع گردید.

 

۱۸۲۳ : سی مکینتاش اختراع پارچه بارانی متشکل از یک لایه لاستیکی ساندویچ شده بین لایه های پارچه را به نام (اسکلت و منجید تسمه نقاله )خود ثبت کرد وی روغن معدنی را به عنوان یک حلال ارزان برای کائوچو معرفی کرد.

 

۱۸۳۹ : چارلز گودیر در آمریکا و ولکانش گرم کائوچو با گوگرد را کشف کرد. (اختراع ثبت شده در سال ۱۸۴۱).

 

۱۸۴۳ : به طور مستقل تی هانکوک در انگلستان و ولکانش گرم کائوچو با گوگرد را کشف کرد.

 

 ۱۸۴۵ : آر دابلیو تامپسون ایده تولید تایر را پیشنهاد کرد.

 

۱۸۴۶ : پارکز و ولکانش سرد با گوگرد مونوکلرید را کشف کرد.

 

۱۸۴۹ : اچ جی تایر استفاده از روی کربنات روی اکسید و سایر ترکیبات روی را در آمیزه های لاستیکی معرفی کرد.

 

۱۸۵۸ : اچ ال هال اولین اختراع در زمینهٔ بازیابی لاستیک ضایعاتی را به نام خود ثبت کرد.

 

۱۸۶۰ : سي. جي . ويليامز جزء سبک محصولات تقطیر خشک لاستیک را جدا کرد و بر آن نام ایزوپرن نهاد.

 

۱۸۷۶ : اچ ای ویکهام تعددای بذر درخت هوای برزیلی را از برزیل به لندن وارد کرد. نهالهایی که از این بذرها در باغ کیو کشت شد به سیلان (سریلانکا) و مالزی فرستاده شد؛ بدین ترتیب کشت و کار کائوچو پایه ریزی شد این روش کشت به وسیله اچ وی ریدلی ابداع گردید. 

 

۱۸۷۹ : جی بوچاردات این نظر را بیان داشت که ایزوپرن جزء (واحد) بنیادی کائوچو است؛ وی از این واکنش هیدروکلریک اسید با ایزوپرن به دست آمده از تقطیر خشک ،لاستیک ماده ای شبیه به لاستیک تهیه کرد.

 

 ۱۸۸۱ : ان سی میشل اختراع جداسازی منسوج از ضایعات لاستیکی به کمک سولفوریک اسید را به نام خود ثبت کرد.